קרקרו

קרקרו

мн.ч., м/ж. р., 2 л., повел. накл./

קִירקֵר, קִרקֵר [לְקַרקֵר, מְ-, יְ-]

1.кукарекать, кудахтать 2.квакать 3.крякать

מְקַרקֶרֶת לוֹ הַבֶּטֶן

у него бурчит в животе (от голода)

————————

קרקרו

קִירקֵר, קִרקֵר [לְקַרקֵר, מְ-, יְ-]

1.кукарекать, кудахтать 2.квакать 3.крякать

מְקַרקֶרֶת לוֹ הַבֶּטֶן

у него бурчит в животе (от голода)